Planowanie ciągłości działania i zarządzanie kryzysowe to kluczowe elementy przygotowań organizacji na sytuacje kryzysowe, choć ich cele i metody różnią się.
Planowanie ciągłości działania jest podejściem proaktywnym, które koncentruje się na zapobieganiu przerwom w funkcjonowaniu, szczególnie w obszarze IT. Natomiast zarządzanie kryzysowe ma charakter reaktywny, polegając na podejmowaniu natychmiastowych działań w celu ochrony ludzi i mienia w sytuacji zakłóceń.
Różnice między ciągłością działania a zarządzaniem kryzysowym
Choć obie praktyki często się nakładają, różnią się kluczowymi założeniami:
Ciągłość działania obejmuje szerokie przygotowania na kryzysy, w tym zaplanowanie działań, które organizacja podejmie w razie wystąpienia problemów
Zarządzanie kryzysowe to bieżąca reakcja na zaistniałą sytuację, skupiona na minimalizowaniu szkód i przywracaniu normalności
Warto zauważyć, że zarządzanie kryzysowe bywa mylone z działaniami z zakresu relacji publicznych, które skupiają się na ochronie reputacji i ograniczaniu ryzyka prawnego w dłuższym okresie.
Odwiedź też: Computerworld.pl
Planowanie ciągłości działania
Ciągłość działania wymaga stworzenia planu awaryjnego, który umożliwia utrzymanie kluczowych procesów biznesowych nawet w trudnych warunkach. W dużych organizacjach przerwy w działaniu IT mogą generować koszty liczone w milionach dolarów na godzinę, dlatego planowanie obejmuje:
- Zapewnienie niezawodności infrastruktury IT
- Tworzenie kopii zapasowych i procedur odzyskiwania po awarii
- Określenie ról i obowiązków pracowników podczas kryzysu
Planowanie to proces obejmujący całą organizację, często angażujący zarówno kierownictwo, jak i zewnętrznych dostawców, którzy mogą dostarczyć zasoby, takie jak przestrzeń w centrum danych czy sprzęt IT.
Sprawdź: Nowe podejście IBM (link partnera)
Przykłady obejmują:
- Planowanie awarii centrum danych
- Przygotowanie na katastrofy naturalne, np. pożary czy huragany
W takich przypadkach organizacja może przewidzieć przeniesienie operacji do chmury lub innego centrum danych, aby zminimalizować zakłócenia.
Zarządzanie kryzysowe
Zarządzanie kryzysowe obejmuje cztery fazy:
- Łagodzenie – zmniejszanie ryzyka wystąpienia kryzysu
- Przygotowanie – szkolenie i opracowywanie procedur reagowania
- Reakcja – natychmiastowe działania w sytuacji kryzysowej, takie jak ewakuacja budynków czy izolacja systemów dotkniętych cyberatakiem
- Odzyskiwanie – przywracanie normalnego funkcjonowania
Zarządzanie kryzysowe powinno opierać się na dokumentacji przygotowanej w ramach planowania ciągłości działania. Jednak w praktyce nie zawsze jest możliwe przewidzenie każdego zdarzenia, dlatego plany te często zawierają jedynie ogólne wytyczne.
Przykład: Plan może określać reakcję na atak ransomware, ale konkretne kroki będą zależały od rodzaju i skali ataku.
Zarządzanie komunikacją w kryzysie
Zarządzanie kryzysowe różni się od powyższych praktyk, ponieważ koncentruje się na ochronie wizerunku organizacji. Działania te obejmują:
- Obsługę kont w mediach społecznościowych.
- Komunikację z mediami.
- Współpracę z prawnikami w celu ograniczenia ryzyka prawnego.
Efektywne zarządzanie komunikacją wymaga szczegółowych procedur i wcześniejszego planowania, aby uniknąć błędów, które mogłyby pogorszyć sytuację.
Podsumowanie: ciągłość działania i zarządzanie kryzysowe są uzupełniającymi się elementami strategii radzenia sobie z kryzysami. Skuteczne planowanie i reakcja pozwalają minimalizować straty finansowe, operacyjne i reputacyjne, zapewniając stabilność organizacji w każdej sytuacji.
Czytaj też: